Mnogi stihovi su lirski obojeni, a u svojoj skrivenoj kompleksnosti i figurativnoj slojevitosti imaju čitav niz pitanja („Kamo su krenuli moji puti, gdje povijena sjena hodi?”), nedoumica i promišljanja, koja nimalo nisu naivna ili slučajna. Naprotiv, pesnik je duboko zapitan i zamišljen nad svekolikom svojom („Tko kaže da sam vagabund?”) i sudbinom drugih („Putuju raštrkani i sjedinjeni i razdvojeni”). Otuda potiču pesnikove etičke dileme i retorička pitanja, na koja nema uvek odgovora već samo može da se naslućuje ili pak pretpostavlja, kao u pesmi „Obale”.
Dr Milutin Đuričković
Muchos versos tienen un color lírico, y en su complejidad oculta y estratificación figurativa, tienen toda una serie de preguntas (dónde se fueron mis caminos, dónde está caminando la sombra…), confusión y reflexión, que no son ingenuas ni coincidentes, por el contrario, el poeta está profundamente informado y concebido por todos los suyos y el destino de los demás. Los dilemas éticos y las preguntas retóricas del poeta, que no siempre son contestadas, solo pueden ser percibidos o asumidos, como en el poema “Costas”.
Dr. Milutin Đuričković